Page 35 - Navidenou-Arzhang No 26
P. 35

‫دورۀ اوّل‪ ،‬سا ِل س ّوم‪ ،‬شمارۀ ‪ ،26‬مهر و آبان ‪1401‬‬  ‫ارژنگ دوماهنامۀ ادبی‪ ،‬هنری و اجتماعی نویدنو‬

‫قیمتی‪ ...‬صلح و همکاری در داخل جنب فراخواهد خواند‪ -‬این چیزی است که پراودا درکارروزا زنه زخود بزا آن‬
                                                                                   ‫هدایت خواهد شد‪".‬‬

‫درنتیجهی این رویکرد مصالحه جویانه‪ ،‬سردبیران به دفعات مقالههای لنین را سانسور یا ردکردند‪ ،‬که به نوشتن‬
‫چندین نامهی شکایت از طرف لنین منجرشد‪ .‬مثلا او در ‪ 1۹‬جولای ‪ 1۹12‬نوشت‪ " :‬چرا پراودا با اصرار و هدف‬
‫مند‪ ،‬هر اشاره ای به تصفیه شدگان(یعنی منشویکها) ‪ ...‬را از مقالات من حذف می کند؟" اونمی توانست از این‬
‫که مورد خطاب ام‪.‬اس‪ .‬اولمینسکی‪ ،‬یکی از سردبیران پراودا قرارگیرد که "زبان سخت و تند غیرقا زبل پذیر شزی‬
‫داشت" و اینکه نوشتههای او"نباید جدلی باشد" خوشحال باشد‪ .‬در موقعیت دیگری‪ ،‬با مهر زبانی بزه او ا طزلاع‬

‫داده شد که تحریریه سن پترزبورگ بهتراز کمیته مرکزی درگالیسیا میداند که کارگران روسیه چه چیزی مزی‬
‫خواهند بخوانند‪ ،‬و اینکه مقالات بسیار زیادی که به کادت ها حمله میکند "خواندن روزنامه راخ سزته کن زنده"‬

                                                                                              ‫میکند‪.‬‬

‫لنین فریاد برآورد‪ "،‬شما ازیکنواختی شکایت میکنید‪ .‬اما اگردست زبه پلمیک( جزدال) نزن یزد یک زنواختی ا مزری‬
‫همیشگی خواهد شد؛ پراودا و زوزدا با اجتناب از"مسائل دردناک"خودشان را به ارگانهای خشک‪ ،‬یک نوا زخت‪،‬‬
‫خسته کننده‪ ،‬غیرمبارز تبدیل میسازند‪ .‬یک ارگان سوسیالیست باید پلمیک برقرارکند‪ ".‬بین ماه زمارس ‪1۹12‬‬

‫تا جولای ‪ ،1۹14‬لنین ‪ 4۷‬مقاله نوشت که سردبیران پراودا منتشر نکردند‪ ،‬کزه زبه گ زفتن درد زناک ا زین جم لزه‬
                                                                  ‫منجر شزدکه‪ " :‬نو زشتن بزرای سزطل‬
                                                                       ‫زباله‪ ...‬خیلی لذت بخ نیست"‪.‬‬

                                                                  ‫درد زسامبر ‪ 1۹13‬م شزکلات بزه اوج‬

                                                                  ‫خود رسید‪ .‬یازده نفر از سزیزده ع ضزو‬

                                                                  ‫دوما(مجلس) به ادغام لوچ من زشویک‬

                                                                  ‫بزا زپراودا رای داد نزد‪ .‬ل زنین جل سزه‬

                                                                  ‫اضطراری کمیته مر کززی بل زشویک را‬

                                                                  ‫فراخواند‪ .‬جلسه به زشدت زبه هی زئت‬
‫دبیران به خاطر"عدم پای بندی کافی به روح حزبی خود"حمله کرد و سوردلف را عهده دار زسازماندهی دو زباره‬
‫روزنامه کرد‪ .‬لنین هنگام توجیه وظیفه سوردلف عقب نشینی نکرد‪ " :‬بدون آنکه ما در این زجا ا صزلاح ا زستوار و‬

‫مدیریت شایسته ای را تامین کنیم هم از لحاظ مالی و هم از ل زحاظ سیا سزی ورشک سزته زخواهیم شد‪...‬انت صزاب‬

‫هیئت تحریریه خودمان و اخراج دبیران کنونی ضروری است‪...‬آیا این جماعت را تحریریه میخوانید؟ آنها انسان‬
‫نیستند بلکه بزدلان تیره بختی هستند که هدف را خراب می کنند‪ .‬باید به این به اصطلاح "خودمختاری" ا زین‬

                                                                       ‫تحریریه بی مصرف پایان دهید‪".‬‬

‫با انجام سازماندهی دوباره‪ ،‬روابط لنین با پراودا بهبودیافت‪ ،‬اما م زشکلات زباقی ما زند‪ .‬سزوردلف ا زندکی پزس از‬
‫سازماندهی دوباره دستگیرشد‪ ،‬و دستگیری دیگر روزنامه نگاران با تجربه حزب به معنی آن زبود کزه م زسئولیت‬
‫سردبیری به ناگزیر به نمایندگان بلشویک در مجلس واگذارشد‪ .‬اما آنها آموز ند یزده بود نزد و از مهارت زهای‬

    ‫پراودا‪ :‬آئینۀ انقلاب ‪34‬‬
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40