Page 26 - Navidenou-Arzhang No 24
P. 26
دورۀ اوّل ،سالِ س ّوم ،شمارۀ ،04خرداد و تیر 2422 ارژنگ دوماهنامۀ ادبی ،هنری و اجتماعی نویدنو
که من لبهای او را در دهانِ شعرهای خویش میبوسم.
اگر چه او نخواهد ریخت اشکی بر مزار من.
کسرایی این سوالِ نهایی را نیز بیجواب نمیگذارد که :پس چگونه این فرهنگِ سوسیالیستی زاده میشود؟
زادگاهِ فرهنگِ سوسیالیستی ،گهوارۀ خون و آت ِش انقلاب است .فرهن ِگ نو از درو ِن مبارزۀ بیاما ِن تاریخ با
ض ّد ِتاریخ شکل میگیرد ،خود را درمییابد ،قوام میگیرد و سَر بَرمیآورد .شاعرِ متعهّد به سوسیالیسم نمیتواند
از این جوشش و غلیانِ انقلابی تودهها بهدور ما َند و فرهنگِ نوین را متّکی به اوهام و تخ ّیلاتِ خود بنا کند.
مارکس و انگلس در بررسی فلسفه فوئرباخ این نکته را مدّ ِنظر داشتند و بزرگترین ضعفِ فیلسوفِ بزرگِ آلمان
را انزوای او از جنبش و جوششِ تودهها میدانستند .کسرایی با آگاه ِی عمیق از این حقیقت می ُسراید:
من او را در میا ِن اشک و خو ِن خلق میجویم.
و در نهایت این شعرِ نوین را معرفی میکند و با تاریخِ ادب ّیا ِت کشورمان میثاق میبندد که:
و من او را درو ِن یک سُرو ِد فتح خواهم ساخت.
شع ِر سوسیالیستیُ ،سرو ِد فتح و فرجامِ نیروی کار است.
تصویرسیاوش کسرایی درروزهای خون و آت ِش انقلاب سال 1531در حال سخنرانی برای جمعی ِت مشتاق
بازگشت به نمایه
کلیدِ ا ّول از چهل کلید 25